Bir konuşmadan.

TOY ESRARİ : Beni unuttun.
BEN : Unutmadım, ama gelmem.
TOY ESRARİ : Gel işte.
Tekrar beraber olalım.
Saralım. Yaralarını sarmalayalım.
Alttan alalım. Affedelim. Geri çekilelim.
Yumuşak bir dil kullanalım.
Mazur görelim.
Mazur görmenin kitabını yazalım.
Anlayışla karşılayalım.
Bir sürü insan emsin kanımızı.
Kalakalalım. Manadan sıyrılalım.
Öyle melek olalım ki bize kanat taksınlar.
BEN : Yalan bu söylediklerin.
Yolmadılar mı o kanatları, söyle!
Kendimi tertemiz hissediyordum.
Sen benim temizliğimden çıktın Esrari.
DOSTO KÂMİL : Bırak adamı Toy Esrari.
TOY ESRARİ : Herkese iyilik edelim.
Benim teklifim bu. 23. farz. Bırak onu bana.
BEN : Eşyaya ve hâdisata ibret nazarıyla
bakmak, bu da 27. farz. Beni adaletsiz
bulanlar var Dosto Kâmil, bıraktığımda
kendimi, ipi boynuma onlar geçiriyor.
DOSTO KÂMİL : Onlar politik doğrucular.
Nokta atışını severler. Sen onların
karşısına güzel ahlakı koy. Güzel ahlak
her şeyi kendine bağlar. Ayaklar yıkanmalıdır,
tırnaklar kesilmeli, ağızlar temiz, yaşlılar tok,
gençler güvende, Dosto Kâmil bunu hatırlatır.
BEN : Aklın karşısına akılötesini koymuyorum artık.
TOY ESRARİ : Gel o zaman. Tekrar beraber olalım.
BEN : Gelmem.