7 Mayıs 2009 Perşembe

gül kokulu iklimler.

Şiir, şair ve sığırlar üzerine

Şiir, edebiyatın okurken kısa menzilli,
yaşarken en uzun soluklu olanıdır…
Şiiri adamlar yazar… Kopukların,
sapıkların yazdıklarına yandaşları
şiir deseler de inanmayın… Çünkü,
çirkef kokar pek çoğu…

...........

Adı Ahmet Güntan olan, şairliği
maskaralık belleyen birisi, Kitaplık
adlı bir dergide “Bok üzerine tezler”
başlıklı bir şiir yayınlamış…
Ben size, boktan şairlerin boktan
şiirlerini özetleyecek değilim…
Sırf bilesiniz, şiiri dahi kenefe
çeviren sapık ruhlularla edebiyata,
şiire gönül veren halis insanları
ayırt edesiniz diye dokundum o
pis konuya…

..........

Gördüğünüz gibi tertemiz duygular,
tertemiz niyetler… Amma ötelerde
birisi fosseptik çukuru gibi kokan,
bulaşan, sözde şiirler yazıyor…
Şiir, ak ile karanın, kirli ile
temizin ayrışma noktasıdır…
Okuduğunuz zaman sizi tiksindirmiyor
da, gül kokulu iklimlere çekiyorsa,
o şiir makbul olanıdır…


abdurrahim karakoç
[ mihriban türküsünün yazarı ]
haber vaktim, 07 Mayıs 2009

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder