7 Eylül 2009 Pazartesi

İlhan için yazdığım yazının yankısı.

Seyir defterine girmeyen bir sahne var... Her şey bitip de otobüsün gittiğinin ertesi gecesi Latife ile tozuttuğumuz an. Ahmet Güntan’ın yazdığı muhteşem İlhan Berk metnini yıldızlara okuyarak çılgınlar gibi dans edişimiz. Akademi ahalisini uykularından ettiğimiz bu gecede İlhan bizi bir yerlerden izliyor olsaydı: “Derhal yatın!” derdi. Ama insan bir kez coştu mu önüne geçilemiyor. Sonuçta günler geceler boyunca emek harcanmış ve önemli bir iş başarılmış. Biraz deşarj olmaya ihtiyaç var, değil mi? 

O gece yarısı yıldızlar ve Akademi gönüllüleri şu güzel sözlerle uyandılar: 

İlhan, bir handı. 
İlhan Han! ............................. 
Bizlere üstünde top koşturacağımız geniş bir toprak bıraktın. 
Büyük iyilik yaptın. 
"Buraları benim" demezdin. 
"Gelin çocuklar, buralarda oynayın" diye bizi çağırırdın,
heveslendirdin. 
................. 
İlhan Han! 
"Sensiz yoksuluz, anlıyor musun?" 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder